20 Aralık 2010 Pazartesi

sana bi hikaye anlatıyım mı ?

sana bi hikaye anlatıyım mı ? çok uzak bi kentte bi delikanlı yaşarmış.pek yakışıklı sayılmazmış ama çok cesur ve duygusalmış.tek bir amacı varmış bu delikanlının sadece mutlu olmak.düşünmüş düşünmüş mutluluğu oturduğu yerden bulamıcağına karar vermiş.şehir şehir gezmeye gerçek mutluluk nedir nasıl bişeydir diye araştırmaya başlaşmış.bir çok şehir gezmiş . eski yıkık bir şehirdeki ihtiyar ona mutluluğun para olduğunu söylemiş.bizim delikanlı gülmüş geçmiş gezmeye devam etmiş.dağların doruğunda bir köye gitmiş ordaki gençten bi adam ona mutluluğun tarla bağ bahçe olduğunu söylememiş .bizim ki ona da gülmüş geçmiş.böylece şehirler gezmiş yıllar yıllar gezmiş.mutluluğun ne olduğunu bulamadan evine dönmüş bizim genç.ama artık genç değil yaşlı bir adam olmaya başlamıştır.ama o kadar yorulmuş o kadar bıkmıştır sıkılmıştır ki mutluluğu aramaktan hayata küsmüş evinden bile çıkmaz olmuş.bir gün kapısı çalmış.kim o diye seslenmiş bizim ki dışardan ses gelmemiş bir daha kim o diye seslenmiş yine cevap yokmuş.umursamamış oturmaya devam etmiş.ertesi gün yine kapısı çalmış bu sefer hiç seslenmeden kapıyı açmaya karar vermiş.kapıyı açmış birde ne görsün kendi yaşlarında çok hoş bir kadın.pardon demiş kadın sizin mutluluğu aradığınızı duymuştum sanırım bu konuda size yardımcı olabilirim demiş.bizim ki de bian heycanlanmış kalbi küt küt çarpmaya başlamış.peki buyur içeri anlatın bana demiş belki siz bana yardımcı olabilirsiniz.kadın içeri girmiş oturmuş.adam buyrun sizi dinliyorum demiş.kadın hiç birşey demeden yerinden kalkmış adamın yanına gelmiş elini almış ve adamın kalbine koymuş elini.tabi bizim ki ne olduğunu anlamamış ve sormuş . ne yapıyorsunuz siz ? kadın cevap vermiş.size gerçek mutluluğun nerde olduğunu gösteriyorum demiş.nasıl yani demiş adam.kadın anlatmaya başlamış.asıl mutluluk kalbimizin derinliklerinde kendimize bile söylemekten korktuğumuz yerde onu uzakta aramaya gerek yok içinize bakmanız yeter.kin,kıskançlık ve nefretin kapladığı kalbimizin ta derinlerinde bizi insan yapan yerde.yani en yakında en yakınımızda ki en ufak şey bizim mutluluğumuzdur .bunu duyan bir an düşünmüş ve o an fark etmiş gerçeği.kadına çok teşekkür etmiş. o andan sonra en yakınında ki şeyden mutluluğu yaşamaya başlamış.üzmeden kendini sıkmadan...

aslında söylicek bişey yok mutluluk her zaman en yakında olandır

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder